Poza leczeniem farmakologicznym, w terapii łysienia plackowatego u dzieci stosuje się również metody naturalnej medycyny, np.: Akupunkturę, Masaże skóry głowy, Aromaterapię, Leki homeopatyczne, Olejki z wiesiołka, Zioła (krwawnik, pokrzywa, skrzyp polny), Smarowanie skóry głowy wyciągiem z aloesu, Uroterapię.
fot. Adobe Stock, pololia Spis treści: Czym jest toczeń rumieniowaty układowy? Życie z toczniem. Jak choroba wpływa na jakość życia? Ile żyje się z toczniem? Rokowania Toczeń a życie zawodowe Czym jest toczeń rumieniowaty układowy? Toczeń rumieniowaty układowy (TRU) jest wieloukładową autoimmunologiczną chorobą reumatyczną, która przebiega z zajęciem skóry, układu ruchu oraz narządów wewnętrznych, najczęściej nerek i układu nerwowego. Przeważnie występują zaburzenia w obrazie krwi oraz obecność przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), których działanie patogenne zostało udowodnione. Na toczeń chorują głównie kobiety. Schorzenie występuje u nich 10-krotnie częściej niż u mężczyzn. Głównym wyzwaniem dla medycyny jest zdiagnozowanie choroby w okresie przed wystąpieniem pełnych objawów. Niestety toczeń rozpoznaje się często w momencie, gdy występują już poważne objawy choroby i nieodwracalne uszkodzenia narządów (serca, płuc, nerek lub stawów). Dopiero w XXI wieku dokonał się postęp w rozpoznawaniu i leczeniu tej ogólnoustrojowej choroby. Więcej szczegółów: Objawy tocznia Życie z toczniem. Jak choroba wpływa na jakość życia? Przebieg choroby może różnić się u poszczególnych osób. W części przypadków dochodzi do ciężkich nawrotów i zagrażających życiu zaostrzeń, które szybko mogą prowadzić do inwalidztwa. U niektórych osób choroba przebiega łagodniej, nie wpływając w istotny sposób na codzienne życie pacjenta. Z badań wynika, że jakość życia pacjentów z toczniem jest niższa niż w populacji ogólnej. Jest ona porównywalna do jakości życia przy innych chorobach przewlekłych, takich jak np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oto wybrane aspekty dotyczące jakości życia pacjentów z toczniem: Pacjenci czują ulgę w momencie, gdy dojdzie do postawienia właściwej diagnozy, ponieważ mogą być wreszcie prawidłowo leczeni. Początkowe objawy przed rozpoznaniem wiążą się z frustracją i niepokojem chorych. Często wynika to z niedowierzania innych w symptomy, takich jak np. ciągłe zmęczenie i osłabienie. Jakość życia u chorych z toczniem pogarsza lęk przed postępem choroby i trudnym do przewidzenia przebiegiem. Pojawiające się okresy zaostrzenia powodują niedyspozycje, które pogarszają jakość życia. Akceptacja choroby przychodzi z czasem. Początkowo chorzy mogą odrzucać od siebie myśl o chorobie. Większość pacjentów uważa, że najlepszym sposobem walki z toczniem jest niemyślenie o tym, co będzie, oraz aktywny styl życia. Często pojawia się obniżona samoocena wynikająca ze zmienionego wyglądu. U chorych nagle pojawiają się zmiany skórne – rumieniowe lub naczyniowe. Niekiedy pojawia się wysypka, po której zostają blizny, może wystąpić łysienie, przybieranie na wadze w wyniku leczenia sterydami. Jakość życia pogarszają również występujące w wielu przypadkach tocznia zaburzenia emocjonalne. Mogą pojawić się depresja, rozdrażnienie, poczucie winy, brak pewności siebie. Duży problem stanowią towarzyszące chorobie zmęczenie (nawet u 90% pacjentów) i dolegliwości bólowe. Zmęczenie jest paraliżujące i dojmujące, uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności, obowiązków domowych, co niekorzystnie wpływa na życie rodzinne. Objawy tocznia często wpływają też negatywnie na aktywność seksualną. Można poprawić sytuację poprzez wspólną rozmowę, zrozumienie, wybieranie odpowiedniej pory dnia na zbliżenia (np. gdy objawy mają mniejsze nasilenie albo po ciepłej kąpieli, która rozluźnia mięśnie i łagodzi ból). Z punktu widzenia osoby chorej jakość życia określa się jako jakość życia uwarunkowana stanem zdrowia (healthrelated quality of life, HRQOL). Termin został użyty po raz pierwszy przez Schippera w 1990 roku i jest pojęciem węższym niż jakość życia, ponieważ dotyczy jakości życia człowieka chorego. Jakość życia uwarunkowaną stanem zdrowia, można definiować jako stan dobrego samopoczucia, składającego się z dwóch elementów: zdolności radzenia sobie z codziennymi zadaniami, co odzwierciedla dobre samopoczucie człowieka na poziomie fizycznym, psychicznym i społecznym, satysfakcji pacjenta z jego funkcjonowania na wszystkich poziomach, kontroli nad chorobą i/lub objawami związanymi z zastosowaną metodą leczenia. Oznacza to, że poza koncentrowaniem się na objawach choroby i niedogodnościach wynikających z leczenia, ważna jest również postawa chorego w stosunku do własnej choroby i sposobu radzenia sobie z nią. Ile żyje się z toczniem? Jakie są rokowania? W ostatnich latach dzięki postępom medycyny wzrosła średnia długość życia chorych na toczeń. Badania pokazują, że z toczniem można żyć nawet 40 lat od postawienia diagnozy. Średni wiek w chwili rozpoznania to ok. 30 lat. U wielu pacjentów (80-90%) jest oczekiwana normalna lub prawie normalna długość życia. Szczególnie, gdy przestrzegany jest zdrowy styl życia i są realizowane zalecenia lekarskie. Ryzyko śmiertelności z powodu tocznia mogą zwiększać powikłania miażdżycy, zawał serca, udar mózgu, infekcje oporne na leczenie, niewydolność nerek. Również terapie immunosupresyjne stosowane w leczeniu TRU (glikokortykosteroidy, leki cytotoksyczne) niosą ryzyko poważnych działań niepożądanych, czyli: nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, otyłości, złamań osteoporotycznych, zwiększone ryzyko nowotworów. Zobacz też: Jak rozpoznać toczeń rumieniowaty układowy? Toczeń a życie zawodowe Toczeń rumieniowaty układowy dotyczy głównie młodych kobiet i rozwija się najczęściej miedzy 20. a 40. rokiem życia, a więc w okresie aktywności zawodowej. Niestety badania dowodzą, że choroba ma istotny wpływ na rozwój problemów związanych z zatrudnieniem. Skutkami zawodowymi chorowania na toczeń są najczęściej: absenteizm, czyli nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby, prezenteizm, czyli zmniejszenie efektywności pracy wykonywanej pomimo choroby; skrócenie czasu pracy, zwolnienia lekarskie z powodu choroby, utrata pracy, rozwój niepełnosprawności, trudności w utrzymaniu i znalezieniu pracy. Wykazano, że po 5 latach choroby 15-40% chorych na TRU traci pracę, a po 10 i 15 latach ten odsetek wzrasta. Aż 68% chorych ze 159 badanych było zmuszonych dokonać zmiany pracy już po 3,4 latach trwania TRU. Wśród nich 40% przerwało pracę, 53% zmieniło zakres swoich obowiązków, 49% ograniczyło czas pracy, a 8% zrezygnowało z co najmniej jednego zajęcia dodatkowego. Utrata pracy przez chorych na toczeń jest związana z: rozwojem choroby, cechami osobowościowymi chorego, właściwościami otaczającego środowiska. Ryzyko to dotyczy przede wszystkim osób pracujących fizycznie, o małym stopniu kontroli wykonywanych obowiązków, niższym wykształceniu, często wynikającym z początku choroby, jeśli rozpoczęła się w dzieciństwie lub młodości. Istotną rolę odgrywają także wysoka aktywność choroby i obecność utrwalonych zmian chorobowych, a także dłuższy czas jej trwania oraz objawy zajęcia układu nerwowego. Źródło: materiał prasowy/ar M. Olesińska, A. Saletra, Jakość życia w toczniu rumieniowatym układowym i jego pomiar, doi: M. Majdan, W gabinecie lekarza specjalisty. Reumatologia. Obrazy kliniczne tocznia rumieniowatego układowego, PZWL Wydawnictwo Lekarskie. Czytaj także:Reumatoidalne zapalenie stawów - objawy, przyczyny i leczenie RZSBól stawów - przyczyny, objawy, badania i leczenieLekkie mrowienie w ręce okazało się być pierwszym objawem tocznia Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Toczeń, inaczej liszaj, toczeń rumieniowaty układowy lub trzewny, albo SLE ( systemic lupus erythematosus) to autoimmunologiczna choroba prowadząca do przewlekłego procesu zapalnego wielu narządów. Zapadalność na nią wynosi około 40-50 przypadków na 100 000, wśród osób w wieku 16-55 lat. Może dawać przez długi czas objawy
Toczeń rumieniowaty to choroba autoimmunologiczna. Objawy tocznia to wysypka, rumień (często: rumień w kształcie motyla), liszaj na twarzy (liszaj krążkowy), nadwrażliwość na światło, zapalenie stawów, owrzodzenia na śluzówkach. Toczeń rumieniowaty może wystąpić w różnych formach – najczęściej występują: toczeń rumieniowaty układowy i toczeń skórny, rzadziej występuje toczeń obrzękowy i toczeń rumieniowaty to bardzo podstępna i dokuczliwa choroba o charakterze autoimmunologicznym. Nie jest łatwa w leczeniu, a przyczyny jej występowania nie są do końca znane. Czasami toczeń ogranicza się do samej skóry (toczeń rumieniowaty skórny – zewnętrzny), jednak najczęściej atakuje on cały organizm, który samoczynnie uszkadza kolejne narządy: nerki, serce, płuca, układ nerwowy. Występuje wówczas toczeń rumieniowaty układowy (wewnętrzny). Toczeń rumieniowaty – objawy Toczeń zwykle nie atakuje gwałtownie. Aż w 75 proc. przypadków najpierw pojawiają się zmiany na skórze i śluzówce. Przyjmują one postać wysypek (często pojawiających się po dłuższej ekspozycji na promienie słoneczne), łuszczących się owalnych plam na owłosionej skórze czy niebolesnych owrzodzeń w obrębie jamy ustnej. Najbardziej typowym objawem tocznia jest pojawienie się na policzkach i grzbiecie nosa charakterystycznej plamy. Toczeń – objawy: bóle stawów; zapalenia stawów; bóle głowy; zmiany skórne; zapalenie nerek; objaw Reynauda – zaczerwienienie i zasinienie skóry rąk; zmęczenie i osłabienie połączone z utratą wagi; gorączka septyczna; zaburzenia funkcji stawów (objawy są podobne do tych pojawiających się przy reumatoidalnym zapaleniu stawów) Bólom nie towarzyszą deformacje stawów. Bardzo groźne w skutkach bywa zajęcie przez toczeń układu krążenia. Może ono doprowadzić do zapalenia błon sercowych oraz mięśnia sercowego. Obecne w organizmie przeciwciała, które uszkadzają komórki krwi, mogą spowodować też liczne zaburzenia hematologiczne. Pacjenci skarżą się także na wypadanie włosów, zmiany na paznokciach (często mylnie diagnozowana jest wówczas grzybica). Toczeń – diagnozowanie Diagnozowanie tocznia jest bardzo trudne – aż u 60 proc. chorych na toczeń zmiany dotykają układu oddechowego. Występują: ostre i przewlekłe zapalenie płuc, zapalenie opłucnej (zapalenie błony pokrywającej płuca). Toczeń atakuje też układ nerwowy, dlatego mogą wystąpić przewlekłe bóle głowy, drgawki, a nawet zaburzenia neuropsychiatryczne. U wielu chorych toczeń zajmuje także nerki, co w skrajnym przypadku może prowadzić nawet do całkowitego uszkodzenia nerek. Pierwsze objawy tocznia są trudne do uchwycenia – w diagnozie często dochodzi do pomyłek. Objawy tocznia są zwykle bardzo różnorodne i mogą przypominać inne schorzenia. Dlatego postawienie właściwej diagnozy może trwać latami. Amerykańskie Towarzystwo Reumatologiczne opracowało 11 kryteriów, z których rozpoznanie co najmniej czterech przemawia za zdiagnozowaniem tocznia: rumień na twarzy liszaj krążkowy nadwrażliwość na światło słoneczne owrzodzenia na śluzówkach zapalenie stawów zapalenie opłucnej lub osierdzia zmiany w nerkach – od łagodnych do bardzo ciężkich zaburzenia układu nerwowego zaburzenia hematologiczne zaburzenia immunologiczne przeciwciała przeciwjądrowe Toczeń – przyczyny Przyczyny tocznia nie są dokładnie poznane - wiadomo jednak, że skłonność do rozwoju tocznia jest dziedziczna. Toczeń to choroba autoimmunologiczna, co oznacza że organizm zamiast chronić się przed bakteriami i wirusami, atakuje własne komórki i nazwa tocznia pochodzi od słowa lupus (wilk), gdyż na twarzy osób cierpiących na to schorzenie pojawia się charakterystyczny rumień – kształtem przypomina plamy (wybarwienie sierści) na pysku wilka (czasami zaś rumień może przypominać kształt motyla).Jak często występuje toczeń? Komu grozi? Toczeń występuje bardzo rzadko – choruje zaledwie kilkadziesiąt na sto tysięcy osób. Najczęściej na toczeń chorują kobiety w wieku rozrodczym. Mężczyźni chorują aż dziewięciokrotnie rzadziej. Toczeń a ciąża Przy rozpoznanym toczniu, decyzja o ciąży powinna być dokładnie przedyskutowana z lekarzami i poprzedzona wieloma specjalistycznymi badaniami. Zdiagnozowany toczeń nie oznacza, że kobieta nie będzie mogła zajść w ciążę, jednak choroba ta zwiększa ryzyko samoistnego poronienia, a jej objawy nasilają się w okresie ciąży. U dzieci i niemowląt toczeń spotyka się niezwykle rzadko.
Najczęstszą przyczyną zgonów u chorych na toczeń są infekcje i ciężkie zmiany narządowe (zajęcie centralnego układu nerwowego, przewlekłe zapalenie nerek, zajęcie serca i płuc). Toczeń rumieniowaty układowy to jeden z typów TRU, najczęściej występujący (aż u 70%). Pozostałe typy to: toczeń skórny (15%), toczeń
Choroby reumatyczne u dzieci. Jak objawiają się na skórze? Choroby reumatyczne, choć zwykle kojarzone z występowaniem u osób starszych, pojawiają się także wśród dzieci. Niektóre choroby reumatyczne manifestują się na skórze. Należą do nich toczeń rumieniowaty, twardzina czy młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe. Choroby reumatyczne o podłożu zapalnym mogą występować u dzieci nawet w bardzo wczesnym okresie życia. Niepokojącymi objawami są bóle i obrzęki […]
. 378 95 121 731 178 202 499 663
toczeń u dzieci forum